Το μεγαλυτερο "σου" παραμυθι αναζητα το τελος του..

Μια μερα " ξυπνησα" και ελειπες...Μου στειλες αμμεσως μυνημα την στιγμη που οι αλλοι σωπεναν..Εκανες αισθητη την παρουσια σου ακομα και οταν " εφυγες"..Ολα γυρω μου " φωναζαν" το ονομα σου..τα τελευταια σου λογια επιθυμια διαταγη για ολους..Προσπαθησα να κρυφτω να φανω σκληρη ας μην ημουν και το ξερεις πολυ καλα... οι αλλοι το χαψαν..εσυ ομως οχι..για αυτο και δεν εφυγες ποτε πραγματικα..την μεγαλη μερα σου την θυμαμαι σαν να ταν τωρα..ποτε δεν την ξεχασα..να περιπου τετοια εποχη ηταν... ο κοσμος γυρο ελεγε "Καλη Αρχη...Αγειασμος Παντου" και μεις σου λεγαμε Αντιο..σε πηγαιναμε στη δικη σου γιορτη..στο δικο σου κοσμο..Προσπαθησα να ρθω κοντα σου..Μα τα ποδια μου με προδιδαν..τα χερια μου ετρεμαν μα κανεις δεν καταλαβε το παραμικρο και παλι..Οσο σε πλησιαζα τοσο χανομουν..τοσο κατερραια..ηθελα τοσα πολλα να σου πω κι ομως δεν ειχα το κουραγιο..δεν μπορουσα..Σε παραδωσαμε στην αγκαλια του πολυποθητου Αγγελου΄ που τοσο αγαπουσες..τοσο σε ειχε φροντησει..αλλα του χες κανει και συ το " δωρο" του,ενα πλασματακι τοσο δα και αν δεν προλαβες πολλα,ξερεις πως ειναι ιδιαιτερο΄ να εκει πανω στο υψωμα..κοντα στο πρασινο στα μερη του μεγαλωσες μια μερα σαν και τουτη..Πρωτη φορα εβλεπα ολες τις εποχες μαζι..ολοι η πλαση σε συνοδευε μαζι με μας..Αρχικα συνεφια πολυκη..στη συνεχεια καποιες σταγονες βροχουλας να μας ξεπληνει να τα καθαρισει ολα..και τελος ηλιος Ηλιος να κανει αυτη την μερα χαρουμενη..Εφυγες μα αφησες πισω μια "αγενητη" ζωη να σ ακολουθει που λεει και ενα τραγουδακι..Δεν ξερω αν ειχες οντος και συ νιωσει αυτη την περιεργη ελκξη και ας μην ειχα βγει ακομα απ τ αυγο μου,δεν ξερω αν θα το μαθω και ποτε μα εσυ πια ξερεις την δικια μου απαντηση...Φευγοντας αφησες πολλα πισω σου πραγματα που πολυ αγνοουν..και τ αφησες σε μενα..δεν ξερω γιατι ισως να χες καταλαβει αυτη την ελκξη..οποτε νιωθω μονη σε καλω..σε κοιταζω..σου μιλω..μου αφησες την φωνουλα σου..τα γραματα σου..τα βιβλια σου...και πολλα αλλα πραγματα που δεν μπορω να τα εκφρασω με λογια..Απο παντα μονο τους αλλους γυρω σου ειχες στο μυαλο σου..παντα..ειλικρινα δεν θυμαμαι μια φορα να κανες κατι για σενα..να διαμαρτηρηθηκες για κατι οτι και αν περασες..Οι γυρω πιστευουν που σε εχω "αφησει" λιγακι πιο πισω στο μυαλο μου ..κανουν λαθος..αλλα δεν θα το μαθουν ποτε!!Οταν εφυγες ενιωσα μονη..κι ας μην ημουν..ας ημουν μεσα σε κοσμο..απο τοτε δεν εχουν αλλαξει πολλα..οπου και αν παω αυτη η μοναξια με συντροφευει,ακομα και οταν ολοι οι αλλοι λειπουν αυτη ειναι εκει διπλα μου..Εχασα ενα κομματι μεσα μου..το πηρες μαζι σου..Εστειλες "αγγελους" να με βοηθανε ..μικρους και μεγαλους..ακομη και αγγελακια αλλων,(ναι Φιλαρακι μου καλο ναι ετσι ειναι) τους εφερες κοντα για να μην νιωθω μονη και το πετυχες..χαρηκα γελασα και γω..εκλαψα μαζι τους..μα ειναι και αυτοι ακομα εδω..Ζητησα να σε δω..μου πες οχι με τον τροπο σου..επεμενα και δεν μου χαλασες χατηρι..ηρθες μα μου "απεδειξες" πως δεν επρεπε..αλλα και ταυτοχρονα δεν με ξαναφησες μονη..ερχεσαι και ξαναρχεσαι κατακαιρους εδω γυρω μου..σε νιωθω..σε μυριζω..θελεις και το κανεις να σε καταλαβαινω οποτε ερχεσαι..Ξερεις πια τι σκεφτομαι με καθε λεπτομερια..Εχω γνωσην οτι ετσι σε κραταω εδω εδω και δεν σε αφηνω να φυγεις να πας να ξεκουραστεις..Συγχωραμε μα ειναι πια ισως καιρος να φυγεις..Δεν το θελω..Δεν το αντεχω μα θα παλεψω..δεν ειμαι σε "θεση " να παρω την αποφαση αυτη δεν εχω το κουραγιο..ετσι φυγε..παρε μονο σου την αποφαση..Πρεπει να μαθω και αλλιως..
Σου Αφιερωνω το τραγουδακι που σου αρεσε παντα : http://www.youtube.com/watch?v=WNNw3XdJ6yc δεν εμαθα ποτε το γιατι..δεν μου παν..τα κρατανε δεν μπορω να το καταλαβω αυτο..εσυ ομως συγουρα ξερεις..και αν το επιτρεπεις ισως να υπαρχει λογος..πιστευω σε αυτο..
Καποιος καπου βρηκε λογια σου..αινιγμα λες πανω πανω..σε ενα κομματι χαρτι..μαυρος στυλος οπως παντα σχεδον παντα με αυρο στυλο εγραφες..."Τι ειναι αυτο που ειναι γλυκο σαν μελι αλλα μητε στην τσεπη μπενει μητε και μπορεις να το πιασεις.." Δεν γραφεις απαντηση μα με το νου μου λεω πως ειναι αυτο που μου μαθες να κανω τοσο καλα..που ποτε δεν ξεχασα.."αγαπη" ..
Μου λειπεις απιστευτα..δεν μπορω να σε αγκιξω..δεν μπορω να σε δω..και εχω τοσα να σου πω..Ευχομαι να σαι καλα οπου και αν ειναι και Συγχωραμε...και μια μικρη χαρουλα θα ζητησω πηγαινε στα αγγελακια που μου στειλες και καντους και συ παρειτσα μαζι με τα δικα τους και βοηθατα λιγακι το χουν αναγκη..

Just A Game!!!

Μια ιστοριουλα απλα..ενα παιχνιδι..καποιοι δεν το εκτμημησαν..σας το "χαριζω" με την ελπιδα αν ειναι διαφορετικα εδω..και να σας πως ενα ΓΕΙΑ και γω...ηρθα ελπιζωντας να ΜΕΙΝΩ....

Βλεπω ειναι της μοδας τωρα τελευταια τα παιχνιδακια χαχαχαχα!!!!Αντε να προσθεσω και γω αλλο ενα στην παρειτσα μας..Πριν λιγο καιρο διαβασα σε καποιο ιστολογιο για την μουσικη και λειπα με αλλα λογια "πες μου τι ακους να σου πως ποιος εισαι"Δεν ξερω αν ισχυει αυτο αν και λαμβανοντας υποψην αυτα που ειχα διαβασει τοτε μαλλον με βγαζε στην κατηγορια των "τρελων"!

Δεν ξερω για σας αλλα προσωπικα μου αρεσει ακουγοντας ενα τραγουδι να φτιαχνω στο μυαλο μου την δικια μου ιστορια,πολλες φορες ακομα και με το ιδιο τραγουδι εκανα 1000αδες ιστοριες..αυτο ηταν ενα απο τα game που επαιζα και παιζω alone!Θα ηθελα ομως να το μοιαρστω μαζι σας να ακουσω και τις δικες σας ιστοριες αν θελετε..Θα το θελα πολυ!Τι λετε αρχιζουμε?Lets Start!!!!!!!Πατηστε το play και φυγαμε!!!!!Play!

Tragoydi: Περασε η μπορα περασε!(http://www.youtube.com/watch?v=UWh15X0P0kg)

Για να δουμε τι θα φτιαξουμε παλι σημερα,φυσικα και δεν χρειαζετε να ναι αληθινο just a story!

Λοιπον σκεφτομαι δυο ατομα μεσα σε ενα τροπικο δασος γεματο δεντρα παντου,πυκνη βλαστηση,πρασινο παντουν ολα λιγο πολυ ιδια..Τοπιο μαγικο..Ιρεμια,υσιχεια παντου...Το μονο που ακουγετε ειναι το θροισμα των φυλλων και τα πουλακια που τραγουδανε καποια μετρα παραπανω πανω στα δεντρα..Ξαφνηκα,εκει που ολα ειναι τοσο υσιχα τοσο γαλινια..ακουγονται αστραπες βροντες..μπαμ μπουμ..λιγακι παραπερα ισως καποιος κεραυνος να εκανε την εμφανιση του στο ομορφο αυτο δασος..ο κροτος η ηχος ενος δεντρου που πεφτει φανερωνει το μεγεθος της ζημιας του εκανε..χρουτς χρουτς..τα κλοναιρα μεχρι να φτασουν στο εδαφος..τα ζωα που κατοικουσαν πανω του τρεχουν αλαφιασμενα να σωθουν..ενας παπαγαλος πεταει εκει καπου ακουγετε η φωνη του..τα χρωματα αποτυπωνονται στο μυαλο σου ακομα και αν δεν τα βλεπεις..κοκκινο,κιτρινο,μπλε...Οι κεραυνοι συνεχιζουν να πεφτουν συνεφο..ξαφνηκα ξεσπαει και η μπορα..βροχη κατεγιδα κακο απο το πουθενα..ολα τα ζωα "φωναζουν"κανουν αισθητη την παρουσια τους σε ολα τα μηκη και πλατη του δασους..Εκει μεσα στο κατακλησμο..νερα να τρεχουν παντου να δημιουργουνται ριακια στο εδαφος..να μοιριζει κατω το χωμα την δικια του μοναδικη μοιρωδια..Χειμαρρη εδω και εκει να σε μεταφερουν αλλου..σαν σε σκηνη απο ταινια τρομου..Ομιχλη παντου εχει σκεπασει τα παντα ..δεν βλεπεις το παραμικρο απεναντι σου..Ολα σε μια αποχρωση πρασινου και μια λευκου ομιχλωδες...Εκει εκει πισω απο ενα θεορατο δεντρο..αχνοφαινονται δυο σκιες..Μια μεγαλη και μια μικροτερη..Απο το σωματοτυπο και τα λιγα που βλεπεις αντιλαμαβανεσαι οτι ο μεγαλος ειναι ενας αντρας..και η μικροτερη ενα παιδακι..ισως κοριτσακι..κρατιουνται χερι χερι..και τρεχουν..τρεχουν να γλιτωσουν..απο τις κινησεις τους φαινετε πως μαλλον ειναι συγγενης..ισως πατερας με κορη..βροχη παντου..σταλες τρεχουν απο τα κλοναρια..ψαχνουν για ενα απομερο μερος να σταθουν..μια σπιλια ισως..ενα δεντρο με πυκνο φυλλωμα ισως..μια εσωχη καπου...τρεχουν τρεχουν ασταματητα..το νερο πολλες φορες τους κοβει το δρομο..τους κανει να γυρνανε πισω..να περνουν αλλο μονοπατι..αριστερα αρχικα..μετα δεξια..μετα παλι απο την αρχη..γυρο τους καταστροφη..μα μα οχι οχι...αναμεσα στον ηχο του καταλησμου ακουγεται και κατι αλλλο..κατι πολυ περιεργα ηχιτικος..τσιτωνεις τα αυτια σου..να ακουσεις..τα ματια σου να δεις..ψαχνεσαι..κοιτας παντουν..υστερα απο λιγο ανακαλυπτεις πως ο ηχος ειναι το γελιο ναι το γελιο των δυο αυτων μουσκεμενων κουρασμενων ανθρωπων..τρεχουν να σωθουν να γλιτωσουν και ομως γελανε..δεν εχουν να φανε κατι να ντυθουνε..μα γελανε κατα ενα περιεργο τροπο..Βλεπουν κατι "αστειο"εκει εξω..κατι που εσυ δεν μπορεις να το δεις..να το νιωσεις..εχεις τεντοθει ολοκληρος μα δεν διακρινεις τιποτα...Κοιτας παντου γυρω κατω πανω αριστερα δεξια..Ξαφνου τους χανεις απο τα ματια σου..Που πηγαν που ειναι?Τους παρεσυρε το νερο?Βρηκαν σπιλια μερος να κρυφτουνε?Τι?Προσευχεσαι για αυτους να ναι καλα..μα δεν ξερεις κατι αλλο...δεν μπορεις να βοηθησεις..δεν μπορεις να τους βρεις...Η βροχη συνεχιζει εκει ακαθεκτη..να σπαει τη σιωπη της ηρεμιας...Μπαμ μπουμ αστραπες βροντες..Αφου περασε πολυ ωρα,ωρες ολοκληρες ατελειωτες..η βροχη αρχιζει και κοβει..η νυνεμια αρχιζει και επανερχετε σιγα σιγα..η βροχη σταματησε..απο καποια τρυπουλα ξεπροβαλει σιγα σιγα ενα λαγουδακι..κοιτα επιφοβα μια αριστερα και μια δεξια..μετα τσουπ τσουπ!Κανει τα πρωτα πηδηματακια...ενα μικρο καταλευκο λαγουδακι..Εκει που ολα επανερχοντε στο κανονικο..ακους λιγες μικρες πατημασιες..σιγα σιγα να μεγαλωνουν..ο ηχος τους φανερωνει μεγαλο πραγμα..κοιτας αναζητας ακους ακινιτος..ΤΙ τι ειναι αραγε?Εκει που ψαχνεις..ανακαλυπτεις παλι τις δυο φυγουρες...Σωθηκαν τελικα..καπου ειχαν κρυφτει..ακομα χερι χερι..γελανε ακομα..τωρα τραγουδανε κιολας..χοροπηδανε..σφιριζουν το δικο τους σκοπο ευτηχισμενοι..και διασχιζουν το καταπρασινο δασος και παλι..κοιτανε ψηλα ακουνε τα πουλια να τραγουδανε..βλεπουν της ακτινες του ηλιου ακομα και τον ιδιο αναμεσα απο τα κλωναρια των δεντρων..Κι αν κοιταξουν λιγακι ακομα ψηλοτερα θα δουν και την γιορτη τον εορταζμο των αγγελων που τους προσεχουν και χαιρονται για αυτους...(Δεν το ξεχασα ποτε Φιλαρακι μου καλο αυτο που μου πες,το συγρατησε ο τυπακος πισω πισω,ξερεις εσυ)...ολα ειναι τοσο μα τοσο ομορφα και γαλιανια...

Αυτη ηταν η "ισοριουλα" μου..Εγινε λιγακι μεγαλυτερη ισως αλλα μυαλο ειναι..πλαθει τα δικα του παραμυθια..δεν μπορω να το ελεγξω εκει..