Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Είναι μερικές φορές........

     Είναι μερικές φορές που νιώθεις τόσο ευάλωτος σε όλα… ακόμα και στο σφύριγμα του αέρα έξω… βλέπεις τα κλαδιά των δέντρων να παρασύρονται απ την ορμή του και αναρωτιέσαι… πως αντέχουν? Πως δεν τα παρασέρνει να τα ξεριζώσει? Α μάλλον θα έχουν βαθιές ρίζες ίσως… άλλα πάλι πως αντέχουν στις γωνιές των δρόμων χωρίς κανείς να τα ποτίζει… να τα φροντίζει… να ενδιαφέρεται για αυτά… κι όμως αντέχουν..και τα καλοκαίρια περνάς και μοσχοβολάει ο τόπος…. Είναι καρποφοριμένα και στέκουν αγέρωχα… Ο άνθρωπος όμως γιατί δεν μπορεί να αντέξει έστω και λίγο το ρεύμα τις εποχής?
   Κάθομαι παρακολουθώ τον κόσμο γύρο να περνάει… να τρέχει… να τσακώνεται… να γελάει… και όλα αυτά μαζί πάλι απ την αρχή… σαν την μπαλαρίνα στο λουναπαρκ …χορεύει πάντα τον δικό της χορό… φορώντας τα ίδια «ρούχα» …στο ίδιο τραγούδι… κόσμος ανεβαίνει χαρούμενος… κάποιοι ανεβαίνουν μόνοι και κοιτάνε γύρο αν θα γεμίσει να μπει και κάποιος δίπλα τους… άλλοι θέλουν άλλοι όχι.…γιατί? γιατί φοβάσαι και τρέμεις τον διπλανό σου?  Τον «αδερφό» σου ή την «αδερφή» σου? και μες την δικά της παραζάλη τον μεταφέρει και εκείνον στα δικά της μαγικά ταξίδια…. Άλλοι κατεβαίνουν χαρούμενη και συζητάνε για το που θα πάνε μετά…. Άλλοι κατεβαίνουν με μια περίεργη έκφραση…. Μα όλοι στο ίδιο έδαφος θα περπατήσουν.. ή μήπως όχι? 
    Ακούω μουσική δεν μιλάω..δεν κοιτάζω τίποτα… το μυαλό μου ταξιδεύει στα δικά του μαγικά ταξίδια… άλλοτε νιώθεις γεμάτος..άλλοτε απλά κουρνιάζεις σαν το πληγωμένο περιστεράκι και αναζητάς μια αγκαλιά να σε σκεπάσει… μια αγκαλιά να σε προστατεύσει απ τον αγέρα, απ την βροχή και τις καταιγίδες…  μια αγκαλιά και είσαι και πάλι πλούσιος… άρχοντας … βασιλιάς… και δεν γυρίζεις εσύ γύρο απ την γη αλλά αυτή γύρο απ σένα.. Τότε οι νύχτες είναι πιο μικρές ο χρόνος πιο λίγος..και εύχεσαι να ήσουν κει που λένε η νύχτα κρατάει 6μήνες!Αχ να σου εκεί… και να περίμενες μόλις σκοτείνιασε ποτέ θα ξημερώσει πάλι… Τον σφίγγεις αγκαλιά… προσπαθείς να τον κάνεις ένα με σένα..να τον νιώσεις πάνω στο δέρμα σου οσο περισσότερο γίνεται… να κρατήσεις λίγο απ αυτή την μυρωδίτσα του..να την φυλάξεις… και να αναπολείς και πάλι να την ξαναμυρίσεις τις κρύες και απόμακρες νύχτες που θα έρθουν…..

     Κοιτάζω τ άδειο σου μαξιλάρι δίπλα στο δικό μου και αναρωτιέμαι…
Πώς να κοιμάσαι τώρα μακριά μου, είναι άραγε γλυκά τα ονειρά σου? Αφού δεν σε χω πια στην αγκαλιά μου μαγικά να σε κοιμίζω …Αναπολώ και καρτερώ την ώρα και την στιγμή, που τα χίλια μου τα χίλια σου θα σμίξουν… σ αγαπαω να σου ψιθυρίσω και τα σώματα μας με μιας να γίνουν ένα!
Σ ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩΩ! 

Καλό βραδάκι σε όλους....

6 σχόλια:

  1. Καλό βραδάκι...Αχ! Αυτός ο Έρωτας! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραία η παρομοιοση με τη μπαλαρίνα...

    Εσεις οι δυο σαν ένα,δυο σώματα ενωμένα...

    Προσοχή με το πέταγμα ου χαρταετού αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημεροκαλησπέραααααααα και καλη Σαρακοστή σε όλους!

    @Αχ αυτό ο Έρωτας δεν λες τίποτα..μας τρελένει αλλά τον λατρεύουμε γλυκιά μας Μαγεισούλα! :):):)

    @Έτσι έτσι καλά τα λες Γιάννη μου...
    Δεν έχει ούτε πέταγμα χαρτάετου σήμερα ούτε κούλουμα.. :( :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ αυτός ο Έρωτας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έρως έρως ανίκατε μάχα!

    Καλό και γλυκό βραδάκι σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έρως ανίκατε μάχαν! Καλώς να έρθει η άνοιξη,Φωτεινό αστεράκι,και στις καρδιές μας φυσικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή