Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Η μπλε πανσέληνος

Καλησπέρα σε όλους..Ελπίζω να στε όλοι καλά και να χαμογελάτε..Δεν θέλω να πω πολλά σήμερα,ίσως γιατί μετά απ πολύ καιρό νιώθω γεμάτη ψυχικά...Τίποτα δεν είναι τέλειο,αλλά τόσο τα καλά πράγματα όσο και τα δύσκολα θέλουν το δικό τους τρόπο αντιμετώπισης..Όσοι περισσότεροι κρατάνε μια ομπρέλα στην καταιγίδα τόσο πιο σταθερή είναι αυτή!
   Σήμερα η τελευταία μέρα του καλοκαιριού συμπέφτει με την "μπλε πανσέληνο"..


      Ένα καλοκαίρι γεμάτο...ένα καλοκαίρι παράξενο πιστεύω για τον καθέναν απ μας..Θα μας λήψει η ξεγνιασιά η ανεμελιά το "ε καλοκαίρι είναι...όλα επιτρέπονται" χμμ γιατί τον υπόλοιπο καιρό απαγόρεύονταν ή μήπως εμείς στα απαγορεύαμε.. Ήρθε η ώρα για το γνωστό.."τα κεφάλια μέσα τώρα" ε και τι πειράζει εγώ να μην βάλω το κεφάλι μου στο σακί??
    Μπλε πανσέληνος...φαντάζομαι θα είναι υπέροχο θέμα..τόσο για τους ρομάντικους...τόσο για τους σκληρούς..που θα το κρυφοκοιτάξουν πίσω απ κάποια κουρτίνα...τους περίεργους που θα θελαν να το περιεργαστούν,να το αναλύσουν,να το αμφισβητήσουν λες και το νοιάζει εκείνο το θέλουν αυτοί...Εσύ θα το κοιτάξεις απόψε? γιατί? θα το δεις με τα μάτια της ψυχής σου...ή απλά θα θέλεις να κατακτήσεις για ακόμα για φορά το ακατάκτητο.... Κάποιος Φίλος λέει...Εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να μας κατακτήσει...Νομίζω πιο συγκροτημένη ανάλυση απ τη μαγεισούλα μας δύσκολα μπορεί κανείς να κάνει...Ας μου επιτραπεί να κάνω ένα μικρούλι copy paste..
...................Η μπλε πανσέληνος ή το γαλάζιο φεγγάρι των αισθήσεων και τις ευαισθησίας, λέγεται πως θ’ αγγίξει και την πιο σκληρή καρδιά…
“Η συγκεκριμένη πανσέληνος, αγγίζει θέματα σχέσεων, ελευθερίας, φιλίας, έρωτα, συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα….................


Τέλος θα ήθελα να "αφιερώσω" αυτή την πανσέληνο..
Σε ένα Φίλο,που έφυγε νωρίς...που πριν λίγο καιρό άφησε τον κόσμο αυτό πριν κάν προλάβει να δει τους  αγγέλους του... Ένα Φίλο που ήταν πάντα με το καλό λόγο για όλους...μια συμβουλή...ένα χαμόγελο.... Εύχομαι να είναι καλά εκεί που είναι και να δίνει κουράγιο σ αυτούς που μείναν πίσω...
Και κατα δεύτερον στον έρωτα μου,το μύγο μου,που  είναι μακριά μου τώρα...Αλλά ξέρω οτι κάπου εκεί έξω τώρα βλέπουμε την ίδια πανσέληνο..τον ίδιο ουρανό...

Καλό βραδάκι σε όλους!
Και εύχομαι να απολάσευτε όλοι το υπέροχο θέαμα..

1 σχόλιο:

  1. Έλα βρε ψυχούλα που είσαι, πόσα χρόνια έχουμε να μιλήσουμε!!! Σίγουρα με ξέχασες... Ο Γιώργος Πολίδης είμαι και τα λέγαμε παλαιότερα. Μετά τι έγινε και χαθήκαμε δεν ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή