Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Το χαμένο αηδόνι


Καλησπέρα σε όλους και καλό Σ/Κ.. Ελπίζω να στε όλοι καλά και να χαμογελάτε! Ζεστούλα επίτελους αρχίζει καλοκαιράκι!



Σε μια μακρινή μυστήρια πόλη, γεμάτη κάθε είδους δίποδα πλάσματα και περιτριγυρισμένη απ εκείνο το παράξενο γκρι πράγμα που ίσως εμείς σήμερα αποκαλούμε τσιμέντο, ζούσε ένα μυστήριο πλάσμα. Ένα μαγικό αηδόνι είχε δυο τόσο δα μικρούτσικα ποδαράκια, δυο ματάκια που κοίταζαν παντού γύρο με απορία αλλά και περιέργεια ταυτόχρονα..Δεν ήταν πολύ όμορφο..ούτε πολύ σπουδαίο σαν τα άλλα πλάσματα γύρο του αλλά ήταν και πολύ μαζεμένο για να το δείξει ή να επιδιώξει κάτι παραπάνω Στο μικρό του στήθος ωστόσο έκαιγε για μικρούλα καρδιά.. ίσως το μυαλουδάκι του να ήταν μικρότερο ενός κουκουτσιού.. αλλά πάντα γεμάτο λαμπρές ιδέες,αθώο αλλά και πολυμήχανο..
   Προσπάθησε πολλές φορές για γίνει φίλος με τα υπόλοιπα πλάσματακια γύρο του,αλλά εκείνα το απέφευγαν γιατί δεν ήταν όμορφο όπως και εκείνα..ή έτσι τουλάχιστον νόμιζαν το αηδονάκι όμως δεν το έβαζε κάτω προσπαθούσε και ήλπιζε πως κάποια στιγμή ίσως κατάφερνε να κάνει κάποιο φίλος για να μπορεί να μοιράζεται να αγαπάει να δίνει τη βοήθεια του όποτε χρειάζεται αλλά και να τη δέχεται στα δύσκολα..
  Ταξίδεψε σε χώρες μακρινές. πέρασε δάση ποτάμια λίμνες και θάλασσες εξαντλώντας κάθε δύναμη που είχε για να φτάσει, έχοντας πάντα στο μυαλό του αυτό το όνειρο.. Δεν είναι δύσκολο, ούτε πολύ ακριβό να του χαρίσει κάποιος ένα χαμόγελο, μια φιλική συντροφιά, ένα χάδι, μια αγκαλιά σκέφτηκε..Δεν είναι δυνατόν όλα τα πλάσματα να είναι τέλεια, ούτε να είναι το μοναδικό που σκέφτεται έτσι.. Αλλά όσο και αν έψαχνε του φαινότανε όλο και πιο μάταιο αυτό που ζητούσε..
    Και τότε σκέφτηκε «Βρε τι κουτό που είμαι θα ψάξω να βρω και άλλα αηδονάκια σε άλλες χώρες σε άλλους γαλαξίες σε άλλα μέρη ίσως αυτά με καταλάβουν» Έβαλε τα καλά του ντύθηκε στολίστηκε και ξεκίνησε πάλι την αναζήτηση Πέρασε πολύςςςςςςςςςς καιρός μέχρι που κατάφερε επιτέλους να βρει ένα ακόμα αηδονακί σε κάποιο μακρινό δάσος.. έβαλε τα δυνατά του πήρε θάρρος και το πλησίασε
-Γεια σου Φίλε μου τσίου τσίου είπε
Εκείνο το κοίταξε παραξενεμένο και γεμάτο περιέργεια καθώς έτρωγε μια ρόγα σταφυλιού..
-Γεια σου Ξένε απάντησε
-Δεν είμαι ξένος είπε το αιδονάκι  Είμαι σαν και σένα!
-Δεν είσαι σαν και μένα δεν είσαι απ εδώ. είσαι ξένος. Είπε και χάθηκε στα φυλλώματα ενός δέντρου, πριν καν προλάβει το αιηδονάκι να πει το παραμικρό
    Ένα διαμαντένιο δάκρυ κύλισε απ το μάτι του, μάζεψε όσο κουράγιο του χε απομείνει και με ένα σάλτο βρέθηκε στο αέρα και πάλι να αρμενίζει και να ταξιδεύει έχοντας πάρει όμως το δρόμο του γυρισμού.. γύριζε και πάλι στην γκρίζα πόλη στο δέντρο του που μπορεί να μην μιλούσε αλλά ήταν πάντα εκεί για αυτό
   Στο σημείο που έσταξε το δάκρυ του σχηματίστηκε μια κρυστάλλινη λιμνούλα και όλα τώρα τα πλάσματα πήγαιναν να ξεδιψάσουν εκεί τώρα πια..μα μόλις έσκυβαν να πιούν νερό έβλεπαν την ψυχή τους να καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης και τα περισσότερα τρόμαζαν Είναι άλλη η ομορφιά της ψυχής και άλλη αυτή του σώματος και αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν πάντα..
   Το αηδονάκι κάθισε στο αγαπημένο του κλαράκι και αναστέναξε απ το καημό του και τότε έγινε κάτι που δεν το περίμενε η φωνούλα του η φωνούλα του ήταν διαφορετική Δοκίμασε πάλι
τσίου τσιού τσιού
και κάτι το απόλυτα μελωδικό και μαγικό ακούστηκε Απέκτησε μια υπέροχη φωνούλα για συντροφιά.. Δεν χόρταινε να τραγουδάει απ την χαρά του
Τσίου στίου τσίου τσίου
     Και όσο πιο πολύ τραγούδαγε το μαγικό σκοπό του.. τόσο το δέντρο φούντωνε και ψήλωνε και τέντωνε τα κλαδάκια του Τα άλλα πλάσματα παραξενεμένα απ αυτό που άκουγαν πλησίασαν να δουν τι γίνεται αλλά όταν είδαν το μικρό αηδονάκι να κελαηδάει τόσο όμορφα Απομακρύνθηκαν και πάλι απογοητευμένα
     Άλλοι λένε φοβήθηκαν από την αλλαγή του, άλλοι πάλι ότι τυφλωμένα απ την ζήλια τους δεν θέλησαν να δεχτούνε ότι το τραγούδι προχέονταν απ το μικρό αιδονάκι Το σίγουρο είναι ότι αν κάποια νύχτα μέσα στο σκοτάδι ακούσεις ένα μαγικό σκοπό κάπου εκεί γύρο είναι κρυμμένο το μικρό αηδονάκι που τριγυρνάει και διαδίδει την ιστορία του  Άλλα είναι στο χέρι σου αν θα ακούσεις με προσοχή αυτά που θα σου πει ή απλά θα προσπεράσεις και συ όπως έκαναν και τα άλλα πλασματάκια και θα χάσεις το μεγαλείο της ψυχής του

2 σχόλια:

  1. Και ποιος νοιάζεται για το "έξω";
    Αυτό το τραγούδι που βγαίνει από μέσα μας είναι που μαγεύει... έτσι δεν είναι, Αστεράκι μου;
    Καλώς μας επέστρεψες με μια όμορφη και τρυφερή ιστορία!
    ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Fwtino_Asteraki

    Μαγεισούλα μου ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσα να πω οτι δεν νοιάζεται κανείς για το "έξω" αλλά η πικρή αλήθεια είναι οτι παίζει μεγάλο ρόλο...ειδικά στην εποχή μας θα έλεγα...
    Ναι το έσω-τραγούδι είναι που μας μαγεύει ΑΛΛΑ δεν αρκεί..ίσως κατα το παρελθόν να αρκούσε...τώρα όμως....

    Καλώς σας βρήκα και σας στέλνω σε όλους γλυκα ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλακια παλαβα παλαβα!

    Υ.Γ. το μαγικό pc εδω εκανε νερα οποτε μπηκα μαγικά με τον "αόρατο μανδία" χαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή